YDK facebook sayfasında yer alan haberde “Yeniden Gülsuyu’nda buluştuk, kadınlara pandemiyi sorduk. Ancak sadece pandemiyi ve normalleşmeyi değil, gündelik sorunlarımızı, verilerin inandırıcılıktan uzak oluşunu, İstanbul Sözleşmesi’ni, mahallenin sorunlarını konuştuk.” sözlerine yer verildi.
Kampanyaya ve çalışmaya ilişkin şu bilgilere yer verildi:
“Gülsuyu’nda bir arkadaşımızın evinin verandasını kurduk bu kez sohbet masamızı… Çayımızı demledik, bisküvilerimizi hazırladık, sandalyelerimizi mesafeli şekilde ayarladık ve ardından buluştuk. Hem genç hem orta yaşlı hem de 65 yaş üstü kadınlarla bir araya geldiğimiz bu buluşmada, sohbetimizi yalnızca pandemiye odaklamak elbette mümkün değildi.
Çünkü çocuklar ve torunlarla çevriliydik, kendimize odaklı bu sohbeti yaparken bile koşup oynayan çocukların kendilerini yaralamamalarına, çaya çarpmamalarına dikkat etmeli; evde bırakılan misafir için akşam yemeğinin ne olacağını hesaplamalı, aynı zamanda birbirimize laf atarak ortada duran ses kayıt cihazı karşısındaki çekingenliğimizi atmalıydık üstümüzden…
“Şimdi bu genç kızlar bizden pandemiyi konuşmamızı istiyor” ama ya anda, gündelikte başımızdaki sorunlar, ya devrimcilerin bin bir emekle kurup ama şimdi kah kendi hataları kah devlet baskısıyla faaliyet yürütmekte zorladıkları mahallede artan çeteleşme, uyuşturucu satıcılığı ve kullanılmasının yaygınlaşması…
Kendimize sıra gelip konuşmak biraz emek istiyordu görüldüğü üzere. Daha doğrusu kendimizi evimizle, ailemizle, mahallemizle en çok biz kadınlar bütünleştirdiğimiz için bunların içinde kaybolan ve görmezden gelinen kendimizi, sorunlarımızı, hislerimizi açığa çıkarmak biraz zor oluyordu.
Ama bir araya gelip konuşmakta ve buluşmakta ısrar edince oluyordu!Gülsuyu’nda pandemiye rağmen yan yana gelebilmek…
İşte böyle bir atmosfer hakimdi buluşmamıza. Mahallenin sorunlarından, çocuk ve torunların sohbeti baltama çabalarına () karşılık vermekten ve gündelik tatlı atışmalardan birbirimize en uygun dili yakalamaya çalıştık.
Kimi tekstil işçisi kimi torununa bakan kimi öğrenci kimi işsiz muhasebeci kimi eğitim emekçisi kimi belediye işçisi… Ama istisnasız hepsi ev emekçisi olan kadınlarla sohbetimizde hepimizin ortaklaştığı nokta pandeminin bilinmezliği ve belirsizliği karşısındaki telaşımız ve tedirginliğimiz oldu.
Kadınlar Gülsuyu’nda yaşadıkları için şanslı olduklarını düşünüyorlardı. Çünkü yasak günlerinde bile korkulara rağmen mahallede, evlerin önünde, Gülsuyu’nun yokuşlarının süsü merdivenlerde bir araya gelme ve sohbet etme şansı yakalamışlar, bu da her bir kadının evin duvarları ile sınırlanan bir yalnızlığa kapılmasını önlemişti.“Anneanne sana sarılmayı çok özledim!”
65 yaş üstü kadınlar, yasakları “pek takmadık”larını ifade ederek sokağa çıktıklarını söylediler. “Bizim sağlığımız için diyorlar elbette ama o kadar ne yapacağız evde” diyor kadınlardan biri… Diğeri itiraz ediyor, “Sağlık için olsa hepimiz için olurdu. Sen çalışmıyorsun, seni sömüremiyor diye seni eve kapatıyor!”
Torunları olan ve pandemi öncesinde anne-babalar çalıştığı için torunlara bakan kadınların derdi de ortak: “Bu süreçte torunlarımız anne-babalarının yanındaydı hep ve telefondan görüşüyorduk sadece. Onlara sarılıp öpüp koklamayı özledik.” Kadınlardan birinin gözleri dolu dolu, “Her gün 5-10 kez görüntülü arıyordum. Sonra kapatınca oturup ağlıyordum.” Torunlardan biri, genç, öğrenci… Anneannesine sesleniyor; “Valla ben de en çok anneanneme, sana sarılmayı özledim.”“Sen bize neden saygı göstermiyorsun?”
Devletin ve Maltepe belediyesinin almadığı önlemler ve normalleşme konusu açıldığında tartışmaların harareti yükseliyor. Devletin verileri doğru yayımlamadığı, çarpıttığı, önlem alınmadığı ve milletin kendi haline bırakıldığı konusunda herkes hemfikir. Ama Maltepe Belediyesi’ne konu gelince kadınlar arasında ihtilaflar baş gösteriyor.
Kadınların bir kısmı CHP’li Maltepe Belediye Başkanı Ali Kılıç’ın hem pandemi dönemindeki mahalleye sırtını dönüp bir sormamasından hem de cemevine dönük baskı ve rant yaklaşımından rahatsız. “Geçen bir televizyona çıkmış, kendi nenesinin toplum içinde ne kadar saygın bir kadın olduğundan, kadınlara saygıdan bahsediyor. Sen bize neden saygı göstermiyorsun?” diyen bir kadına, başka bir kadın itiraz ediyor, “Bak, onlar (AKP ve taifesinden bahsediyor, Y.N.) kötü de olsa kendilerinden olana sahip çıkıyor, tamam Ali Kılıç’ı biliyoruz ama bizim de ona sahip çıkmamız lazım” diyor. Ancak kadınlar buna da itiraz ediyor; “Onlar kötü de olsa sahiplendikleri için kötüler, biz niye kötüye sahip çıkalım?”
Birkaç saatlik sohbetin ardından yaramazlıkta sınır tanımayan torunlar ve çocuklar, evde bekleyen misafirler baskın çıkmaya başlıyor ve kadınlar yavaş yavaş evlerine yol almaya başlıyor. Bu çalışmanın daha geniş kesimden kadınlarla buluşması gerektiğini konuşan kalan kadınlar olarak Gülsuyu’nda yeni bir buluşma daha örgütlemek için sözleşerek buluşmamızı sonlandırıyoruz.”
